· 

Lang leve de vuilnisbak

Het blijkt dat de consument de grootste boosdoener is. Al is er ook bij de voedselproductie en  distributie winst te behalen.

Wanneer wij als consument bijvoorbeeld een kromme komkommer of kromme wortels zouden kopen en andere mismodellen, zoals die wel eens groeien. Dan zou er in het begin al minder worden weggegooid. Ik heb wel eens gelezen van een supermarkt die ook zulke producten verkocht. Ik meen mij te herinneren dat die dan een paar cent goedkoper werden verkocht. prima idee toch?   En wat te denken van alle labeltjes met houdbaarheidsdata. Op zich natuurlijk goed, maar er zijn zat producten die langer houdbaar zijn dan de datum die op het pak staat. Verder blijkt dat de consument niet "fifo" (first in first out) winkelt, maar het liefst de achterste pakken melk uit de koeling pakt, met de langere houdbaarheidsdatum. Ik bedacht me dat we daar met zijn allen best wat meer om kunnen denken. Wanneer je voor de hele week boodschappen doet, kun je best wat pakken met verschillende houdbaarheidsdata meenemen., het is maar een idee. Wat mij bij de Poiesz in Franeker wel opvalt, o ja en die doen het ook in hun andere filialen, die werken met kortingstickers. Wanneer iets een korte houdbaarheid heeft komt er een felgekleurde kortingsticker (30%?) op. Ik neem zulke verpakkingen wel eens mee.  

Maar ik probeer me wel goed te bedenken of ik dat product en ook al die andere aanbiedingen wel echt nodig heb en of ik het wel op tijd op krijg. Je kan namelijk wel leuk allemaal aanbiedingen kopen, maar als je ze aan het einde van de week alsnog weggooit heeft het net zo weinig zin. Een goed handvat is nog altijd het "ouderwetse" boodschappenbriefje. En tegenwoordig zijn daar een heleboel moderne variaties op gemaakt. Allemaal boodschappen apps. Kijk maar eens op http://www.techreview.nl/10-handigste-boodschappenlijst-apps-iphone-en-android/ hier worden 10 van de meest handige apps besproken. Er zit er vast één voor jou bij.

Wat ik me bij het schrijven van deze blog ook bedenk is, dat we natuurlijk in Nederland ook hier een luxeprobleem hebben: er is teveel. Er zijn in elke stad meer dan één supermarkt, groenteboer, drogist enz.

Omdat elke winkel moet concurreren, zorgen ze ervoor om voldoende, lees: teveel, voorraad in huis te halen, om geen nee te hoeven verkopen. Want dan kunnen ze hun klanten kwijtraken. En wij, de consumenten, zijn zo gewend dat alles te krijgen is, dat wij eigenlijk ook geen nee pikken. Nee toch, jij toch ook niet? En kijk dan eens rond in je keuken, heb je echt zoveel nodig?

Nee, als we eerlijk zijn, dan hebben we meestal teveel in huis. Dus als we nu eens bij onszelf beginnen. Elke keer wanneer we in de koelkast kijken, even inventariseren en proberen creatief eten te koken met wat we hebben. En dat hoeft tegenwoordig niet moeilijk te zijn. We hebben bijna allemaal via internet toegang tot een gigantische hoeveelheid recepten en wanneer je een bepaald ingrediënt niet hebt, kun je ook op datzelfde internet om alternatieven zoeken. Er bestaan zelfs kookboeken over koken met restjes.

Dus ik daag je uit: houd je vuilnisbak leeg, je lichaam gezond en je portemonnee iets meer gevuld!